MI-26 HALO بزرگترین بالگردی است که تا کنون ساخته شده است.این بالگرد برای اولین بار در ماه ژوئن سال 1981 در نمایشگاه هوایی پاریس در معرض دید قرار گرفت. ولی از مدتها پیش یعنی از 14 دسامبر 1977 که اولین پرواز خود را انجام داده بود در روسیه پرواز می کرد. این بالگرد به منظور جایگزینی با بالگردهای سنگین  MI-6 هوک وMI-10  هارکه طراحی شد؛ تا بتواند بارهای سنگین مانند خودروهای سنگین و جنگ افزارهای سنگین پیاده نظام با وزن  13000کیلو گرم و نیرو و تسلیحات انها را  جابجا و حمل نماید. همچنین میتواند برای مصارف غیر نظامی باری به وزن 20 تن را تا مسافت 800 کیلومتر حمل نماید.
کابین

این بالگرد دارای 5 خدمه است که شامل خلبان و کمک خلبان ، ناوبر، مسئول بار(لود مستر) و مهندس پرواز می شود. نیروی پرواز این بالگرد توسط دو موتور پراگرس D-136 که قدرت رانش هرکدام 11240 اسب بخار است تامین می شود و به گونه اي ساخته شده كه اگر يكي از موتورهاي آن از كار افتاد بتواند به كمك سيستم تقسيم نيرو و موتور ديگر به پرواز خود ادامه دهد. این موتور از موتورتوربوفن D-36  که در هواپیماهای An-72  و YAK-42 استفاده می شود، مشتق شده است. پروانه اصلی دارای 8 پره و پروانه دم نیز از 5 پره ساخته شده است.
پیشرانه پراگرس D-136 (لوتارف)


Mi-26 از طريق در بارگيري بزرگ در قسمت دم بدنه بارگيري و تخليه مي شود.قابليت هاي بارگيري و حمل بار اين هليكوپتر مشابه هواپيماي ترابري c-130 هركولس بوده و دو برابر بيشتر از هليكوپتر بوئينگ يعني شينوك توانايي حمل بار دارد.این بالگرد تا کنون چندین رکورد جهانی را از ان خود کرده است. که بالا بردن باری به وزن 25تن تا ارتفاع 4100 متری از ان جمله است. بالگرد MI-26 در سال 1982 وارد خدمت رسمی در نیروی زمینی ( هوانیروز) روسیه شد.و جایگزین بالگرد MI-6 شد. در حادثه چرنوبیل از این بالگرد به طور گسترده استفاده شد . که با استفاده از این بالگرد مقدار زیادی مواد شامل: برن ، دولومیت ، سرب ، ماسه و خاک رس را بروی هسته مرکزی راکتور سوزان فرو می ریختند . کلیه بالگردهایی که در عملیات چرنوبیل مورد استفاده قرار گرفتند؛ به علت الودگی به مواد رادیو اکتیو  در زیر زمین دفن شدند. زیرا که پرواز با انها ایمنی نداشت.

قسمت حمل بار


این بالگرد همچنین در جنگ چچن به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفت. که یک فروند از این بالگرد در تاریخ 19 اوت سال 2002 مورد هدف مبارزان چچنی قرار گرفت و سرنگون شد. در این حادثه 115 نفر از 147 سرنشین بالگرد کشته شدند.این حادثه فاجعه بارترین سانحه بالگردی در طول تاریخ بالگردها محسوب می شود.این حادثه سبب برکناری موقت ژنرال ویتالی پاولف فرمانده وقت هوانیروزروسیه شد. وی فاش ساخت که بالگردهای ((هی لو)) معمولا تا 225 سرباز را با خود حمل می کردند. در حالی که به طور رسمی و استاندار این بالگرد مجوزحمل تا 86 نفر را دارا می باشد.متعاقب این حادثه هوانیروز در سازمان نیروی هوایی روسیه ادغام شد. نخستین مشتری صادراتی این بالگرد کشور هندوستان بود؛ که دو فروند را در سال 1986 دریافت نمود. و در واحد 126 در پاتان کوت که بخشی از فرماندهی هوایی غربی بود به کار گرفته شدند و با وجود گرانقیمتی توانستند سودمندی و توانمندی خود را به اثبات برسانند. 

با فروپاشی اتحاد جماهیرشوروی  در سال 1991 بالگردهای MI-26  به درون نیروهای مسلح کشورهای تازه استقلال یافته را یافتند. که اکراین 27 فروند ، قزاقستان 24 فروند، بلاروس14 فروند و ازبکستان یک فروند را در اختیار گرفتند. از ان به بعد تنها تعدا اندکی در اختیار سایر کشورها قرار گرفته است. از سال 1995 به بعد 3 فروند از این بالگردها در اختیار نیروی زمینی کشورپرو قرار گرفته است همچنین  در سال 98دو فروند توسط کامبوج ( نیروی هوایی)، در سال 2000دو فروند توسط مکزیک،  در سال 2001دو فروند توسط قبرس( اطفاءحریق و امداد و نجات) و در سال  2002 توسط شرکت اسکای تک بلژیک و توسط سازمان ملل مورد استفاده قرار گرفته اند.

مدل ها:
تا کنون چندین مدل از این بالگرد ساخته شده است شامل :
MI-26A : مدل اصلی و نظامی که برای ارتش طراحی شده است 
MI-26T : این نمونه از بالگرد غیر نظامی و چند کاره است 
MI-26TM : مدل جرثقیل هوایی 
MI-26TP : ( پاژارنی ) اتش نشان، این مدل  برای اطفاء حریق مجهز شده است 
MI-26TZ : تانکر سوخت 
MI-26P :مسافربری ،  طراحی داخل این مدل همانند هواپیماهای مسافر بری است و می تواند 96 مسافر را حمل نماید. 
MI-26PK : این مدل که کران – کرین هم نامید ه می شود وازمدلP مشتق شده نقش جرثقیل هوایی را اجرا می کند. 
MI-26MS :امبو لانس هوایی که می تواند تا 70 بیمار را در خود جای دهد 
MI-26PP : این مدل برای  جنگ الکترونیک تولید شده است 
MI-26NEF-M : این مدل ویزه ضد زیر دریایی طراحی شده و مجهز به وسایل تشخیص امواج مغناطیسی و رادار جستجوگر در زیر دماغه 
MI-26M : نسل دوم این بالگرد که دارای پره های کامپوزیتی و ترکیب ایرودینامیکی جدید و موتور پراگرس D-127  با قدرت 14350 اسب بخار است در دست تولید است. که به این بالگرد توانایی حمل بار مفید را در ارتفاع بالا و شرایط اب و هوایی گرم را می دهد. کابین این بالگرد بهینه سازی شده و دارای سامانه یکپارچه ناوبری  و اطلاعات پروازی می باشد. مدل M می تواند بار مفیدی برابر با 22 تن را حمل نماید

مشخصات کلی:
ساخت ------------------------------------- روسیه /میل
طول----------------------------------------- 74/33 متر( با پروانه 40 متر) 
طول کابین----------------------------------- 12 متر
عرض--------------------------------------- 2/8 متر
عرض کابین--------------------------------- 3/3 متر
ارتفاع --------------------------------------- 14/8 متر
خدمه----------------------------------------- 5 نفر( 2 خلبان + ناوبر+ ....) 
قطر پروانه ----------------------------------  32 متر
قطر پروانه دم -------------------------------- 6/7 متر
وزن خالی------------------------------------ 28200 کیلو گرم
وزن معمولی--------------------------------- 49500 کیلو گرم
حداکثر وزن ---------------------------------- 56000 کیلو گرم
بار مفید -------------------------------------- 20000 کیلو گرم
ظرفیت سوخت ------------------------------- 11900 لیتر
حداکثر سرعت ------------------------------- 295 کیلومتر بر ساعت
سرعت پیمایشی------------------------------- 255 کیلومتر بر ساعت
برد------------------------------------------- 2000 کیلومتر(800 کیلومتر با بار )
سقف پرواز ----------------------------------- 4600 متر